Notariusz jest płatnikiem podatku od czynności cywilnoprawnych (zwanym PCC) dokonywanych w formie aktu notarialnego oraz płatnikiem podatku od spadków i darowizn (zwanym PSD) od darowizny dokonywanej w formie aktu notarialnego (albo zawartej w tej formie umowy nieodpłatnego zniesienia współwłasności lub ugody w tym przedmiocie).

Obowiązkiem notariusza, jako płatnika wymienionych wyżej podatków, jest obliczenie podatku należnego od podatnika (t. j. strony umowy), pobranie tego podatku i wpłacenie go na rachunek właściwego organu podatkowego w terminie wskazanym przez przepisy prawa.

Podstawa prawna:

• 10 ust. 2 i ust. 3 ustawy z dnia 9 września 2000 roku o podatku od czynności cywilnoprawnych (tekst jednolity: Dz. U. z 2010 roku, Nr 101, poz. 649 ze zm.)
• art. 18 ust. 1 i ust. 2 pkt 2) ustawy z dnia 28 lipca 1983 roku o podatku od spadków i darowizn (tekst jednolity: Dz. U. z 2009 roku, Nr 93, poz. 768 ze zm.)

Notariusz pobiera opłatę sądową od wniosku o dokonanie wpisu w księdze wieczystej w przypadku, gdy w akcie notarialnym zawarty jest wniosek o dokonanie wpisu w księdze wieczystej podlegający opłacie sądowej.

Obowiązkiem notariusza jest obliczenie wysokości opłaty sądowej, pobranie jej od wnioskodawcy (to jest od osoby składającej wniosek w akcie notarialnym) i przekazanie jej w ustawowym terminie na rachunek bankowy właściwego sądu prowadzącego daną księgę wieczystą.

Podstawa prawna:

• art. 7 § 2 ustawy z dnia 14 lutego 1991 roku Prawo o notariacie (tekst jednolity: Dz. U. z 2008 roku, Nr 189, poz. 1158 ze zm.)